นักท่องเที่ยวทั่วโลกต่างรู้ดีว่า “นครปารีส” เป็นเมืองเอกของงานศิลปะที่หลากหลาย มีชิ้นงานศิลปะระดับเวิล์ดมาสเตอร์พีซจากทั่วมุมโลกมารวมไว้ในทุกแขนงทั้งศิลปะโบราณเก่าแก่หลายพันปีจนถึงศิลปะยุคโพสโมเดิร์น ดังนั้นสิ่งที่ห้ามพลาดเมื่อได้ไปเยือนปารีสก็ต้องไปแวะเยี่ยมชมงานศิลปะตามแต่ใจชอบ หรือสนใจไปพิพิธภัณฑ์ที่ใดสักแห่งที่มีให้เลือกมากมายในปารีส

          ผู้คนส่วนใหญ่มักเลือกไปเช็คอินที่พิพิธภัณฑ์ลูฟวร์ (Louvre) พิพิธภัณฑ์ศิลปะขนาดใหญ่ที่เป็นแหล่งเยี่ยมชมผลงานศิลปะทุกยุคสมัยทั่วโลก เรียกได้ว่าแค่เดินชมห้องนิทรรศการต่างๆ ให้ครบทุกห้องก็กินเวลาไปทั้งวันแล้ว หรือประมาณ 3-4 ชั่วโมงเพื่อเดินตามหาเฉพาะชิ้นงานมาสเตอร์พีซที่โด่งดังให้ครบตามเช็คลิสต์ อย่างน้อยที่สุดก็ต้องได้ยลโฉม ‘โมนาลิซ่า’ ที่ใครๆ ต่างก็อยากไปยืนสบตาใกล้ๆ สักครั้งหนึ่ง

          แต่ผู้เขียนจะชวนไปเที่ยวชมที่พิพิธภัณฑ์อีกแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำแซน และไม่ไกลจากหอคอยไอเฟล พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ คือ พิพิธภัณฑ์เก บร็องลี่ (Museé du Quai Branly) ซึ่งหากเทียบเคียงกับพิพิธภัณฑ์แห่งอื่นแล้วก็อาจกล่าวได้ว่า
“เก บร็องลี่” เป็นพิพิธภัณฑ์รุ่นใหม่ของเมืองปารีส โดยเริ่มเปิดให้บริการแก่สาธารณะเป็นครั้งแรกเมื่อปีค.ศ. 2006 แม้อายุตัวพิพิธภัณฑ์จะยังไม่มากแต่มีประวัติความเป็นมาที่น่าสนใจ

          การก่อตั้งพิพิธภัณฑ์เก บร็องลี่ นั้นเป็นแนวคิดมาจากนายฌัก ชีรัก (Jacques Chirac) อดีตประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส ด้วยต้องการให้มีพิพิธภัณฑ์จัดแสดงชิ้นงานศิลปะที่ฝรั่งเศสสะสมมาแต่ครั้งยุคโคโรเนียลให้เป็นกิจจะลักษณะ มีการแยกและย้ายศิลปวัตถุสะสมจากพิพิธภัณฑ์มานุษยวิทยา (Museé de l’ Homme) ซึ่งตั้งอยู่ห่างออกไปไม่ไกล มารวมเข้ากับศิลปะสะสมของพิพิธภัณฑ์ศิลปะแอฟริกันและโอเชียเนีย (เดิม) แล้วก่อตั้งเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งใหม่ โดยมุ่งหวังให้เป็นพื้นที่รวมการจัดแสดง เผยแพร่ ศึกษาวิจัย และอนุรักษ์ชิ้นงานศิลปะและวัตถุทางวัฒนธรรมที่มิใช่ฝีมือชาวยุโรป ปัจจุบันพิพิธภัณฑ์เก บร็องลี่ ถือครองศิลปวัตถุมากกว่า 370,000 ชิ้น ซึ่งเป็นชิ้นงานศิลปะหลายพื้นที่ทั้งจากทวีปแอฟริกา โอเชียเนีย อเมริกาและเอเชีย

          หลังจากรู้ประวัติคร่าวๆ ของพิพิธภัณฑ์เก บร็องลี่แล้วก็พอจะเดาออกว่า เราจะได้เจอกับศิลปะพื้นเมืองจากดินแดนห่างไกลที่เราพบเห็นได้น้อยในหนังสือศิลปะส่วนใหญ่ที่มักนิยมศิลปะยุโรป

          จากลักษณะแผนผังพิพิธภัณฑ์ที่ออกแบบอาคารเป็นแนวยาวขนานตัวไปกับแม่น้ำแซน และแบ่งโซนการจัดแสดงนิทรรศการออกเป็น 4 ส่วนตามทวีปที่เป็นแหล่งที่มาของวัตถุจัดแสดง แต่ขนาดไม่เท่ากัน ทั้งนี้พื้นที่จัดแสดงที่ใหญ่ที่สุดเป็นของศิลปะพื้นเมืองจากแอฟริกา รองลงมาเป็นโอเชียเนีย อเมริกา และเอเชีย ตามลำดับ ซึ่งไม่น่าแปลกใจอะไรเพราะฝรั่งเศสมีเขตปกครองอาณานิคมอยู่หลายส่วนในทวีปแอฟริกา

          สำหรับผู้เขียนแล้วการจัดแสดงศิลปะพื้นเมืองของพิพิธภัณฑ์เก บร็องลี่ มีความตื่นตา น่าสนใจ และรู้สึกสนุกเพลิดเพลินที่ได้เห็นชิ้นงานศิลปะที่ทำจากวัสดุหลากหลาย ลวดลายและสีสันที่ดูแปลกตา ในตู้จัดแสดงวัตถุบางชิ้นดูแล้วรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่าง บางชิ้นก็ดูครบสมบูรณ์ สะอาดเอี่ยมเหมือนของใหม่ที่ไม่เคยถูกใช้งานมาก่อน ตัวอย่างเช่น ขวดหรือโถที่ทำจากดินเผารูปทรงแปลกตาจากโซนนิทรรศการศิลปะอเมริกาใต้ที่ชวนให้สงสัยว่า ในอดีตช่างปั้นในกลุ่มชนเผ่าชาวอินคาคิดทำสิ่งนี้ขึ้นเพื่อใช้ประโยชน์อะไร

แกลเลอรี่

ดูทั้งหมด

01 07